مراحل پیشگیری از خوردگی زیر عایق

مراحل پیشگیری از خوردگی زیر عایق

قدم اول به منظور پیشگیری از خوردگی زیر عایق اجرای دقیق و درست سیستم عایق کاری است . اطمینان از انتخاب عایق الاستومری مناسب و اجرای دقیق و صحیح سیستم عایق کاری و آب بندی کامل ، اهمیتی حیاتی در این خصوص دارد .

بعلاوه ، بایستی یک برنامه نگهداری منظم و ممتد شامل بررسی چشمی سیستم عایقکاری وجود داشته باشد تا صدمات را تشخیص دهد زیرا عایق الاستومریک صدمه دیده پتانسیل خوردگی زیر عایق را افزایش می دهد . بنابراین وجود یک برنامه نگهداری منظم کمک شایانی به کاهش هزینه های تعمیرات و جایگزینی می کند.

مشخصاً ، تعدادی از عوامل در ایجاد خوردگی زیر عایق دخالت دارند که مستقیماً ربطی به خود عایق الاستومری ندارند . بعلاوه، در برخی عملکردها خطر خوردگی زیر عایق بیشتر است : عملکرد در فضای باز ، و عملکرد در فضای بسته ای که دما بطور متناوب بین گرما و سرما در نوسان است .

 

پیشگیری از نفوذ رطوبت

اولین و اصلی ترین مرحله، پیشگیری از نفوذ رطوبت از طریق منافذ انواع سیستم عایق الاستومریک است که می تواند مانع از بروز خوردگی زیر عایق شود زیرا رطوبت جزو لاینفک خوردگی است . دقت کنید که عبارت مورد استفاده “منافذ سیستم عایق کاری “است ، یعنی اینکه فقط عایق الاستومری در این بین نقش ایفا نمی کند بلکه غلاف، مهار کننده های بخار و … نیز در این مورد مهم هستند.

مواد عایق الاستومری با جذب آب کم و عبور بخار ناچیز عموماً گزینه های خوبی به منظور جلوگیری از عبور رطوبت بدون استفاده از سایر سدهای مهار کننده نفوذ رطوبت هستند .

یک سیستم لوله کشی همچنین شامل اتصالات، بست های نگهدارنده، شیرآلات، تله های بخار و انواع نقاط ضعف دیگر است . آب بندی داخل سیستم در مقابل رطوبت ، تأثیر چندانی در مقابله با خوردگی زیر عایق ندارد . در حالت ایده آل ، اگر یک خط لوله سرمایشی مرطوب باشد ، نباید عمل نصب سیستم عایقکاری انجام شود تا از به دام افتادن رطوبت زیر عایق الاستومریک و بروز خوردگی زیر عایق جلوگیری شود .

 

نصب و اجرای صحیح سیستم

قابل قبول نیست که با اعتقاد به اینکه به هر حال کمی رطوبت برخی اوقات وارد سیستم عایقکاری می شود برخی نکات و اصول اولیه را نادیده بگیریم و به آنها بی توجه باشیم .

نصب و اجرای صحیح سیستم عایق کاری نیز به اندازه انتخاب متریال مهم است . یک نصب ضعیف و نادرست سبب می شود تا بهترین متریال هم نتواند به خوبی عمل کند . استفاده صحیح از مهار کننده ها و سدهای بخار می تواند صدمات ناشی از شکست های ایجاد شده در سیستم عایق کاری که ممکن است به رطوبت اجازه دهد تا بر روی سطح لوله بنشیند و باعث بروز خوردگی زیر عایق شود را کاهش دهد .

این باور نادرستی است که عایق الاستومریک به خودی خود از CUI پیشگیری می کند . بهتر است بگوییم عایق الاستومری به خودی خود فاقد مواد تشدید کننده و شتاب دهنده خوردگی زیر عایق است . عایق الاستومری بخشی از سیستم عایقکاری است که در برخی موارد می تواند نفوذ رطوبت و رسیدن آن به سطح لوله را کاهش داده یا از آن جلوگیری کند . اگر عایق الاستومریک به درستی نصب شود ، می تواند به پیشگیری از خوردگی زیر عایق کمک کند .

انواع عایق الاستومری وجود دارند که حاوی مقادیر کافی مواد مهار کننده خوردگی زیر عایق هستند . به هر حال ، ممکن است این نوع از عایق الاستومریک انتخاب اول و اصلی کارفرمایان و مهندسان نباشند . برای مثال، ممکن است سلول باز، فیبری یا گرانولار و فاقد مشخصات مهار کافی برای جلوگیری از نفوذ بخار آب باشند که مقبولیت آنها را برای کاربرد در سیستم سرمایشی یا چرخه های سرمایشی/گرمایشی کم می کند .

 

فاکتورهای کنترل کننده بخار

همچنین پوشش ها، ژل ها، فیلم ها و مواد دیگری وجود دارند که می توانند به عنوان مهارکننده های خوردگی زیر عایق یا سدهای رطوبتی به لوله اضافه شوند .

در انواع سیستم عایقکاری که در دمایی پایین تر از دمای محیط کار می کنند، یا کاربردهایی که رطوبت عضو ثابت آن است (مانند سکوهای نفتی دریایی یا نواحی با رطوبت بسیار بالا مانند سواحل و جزایر)، سیستم عایق کاری بایستی به شکلی طراحی شود که نفوذ رطوبت را به حداقل رسانده یا بطور کامل مهار کند تا باعث بروز خوردگی زیر عایق نشوند.

اگر فاکتورهای کنترل کننده بخار در یک سیستم عایق کاری صدمه ببیند و رطوبت به سیستم عایق کاری نفوذ کند ، سیستم آن را به دام انداخته و نرخ تبخیر را کاهش می دهد ، بنابراین باعث می شود که لوله فلزی بیشتر از زمانی که اصلاً فاقد عایق الاستومریک است ، مرطوب بماند . همین مسأله نیاز به طراحی قوی و خوب جهت نصب سیستم عایق کاری بدون درز و ایجاد یک سیستم مهار کننده بخار با کیفیت را برجسته تر می کند .

 

عوامل تشدید کننده

اگر یون های خورنده در محیط طبیعی وجود دارند ، حتی در مقادیر کم ، در چرخه های مرطوب/خشک یا گرم/سرد ، پس از چند بار مواجهه با رطوبت ، خورنده ها در سیستم تجمع می کنند . جایی که آلودگی ، چربی ، روغن و سایر آلاینده ها در خلال پروسه عایق کاری وارد سیستم شده باشند ممکن است خوردگی رخ دهد. تجهیزات موجود در فضای بسته غالباً در معرض تماس با مواد پاک کننده هستند . تجهیزات روی بام به صورت بالقوه در معرض آب باران و آلاینده های موجود در هوا هستند .

تجهیزات فضای باز نزدیک به ساحل در معرض غبار اقیانوسی هستند . برخی از تجهیزات فضای باز در معرض غبار برج های خنک کننده هستند که می تواند حاوی انواع مواد شیمیایی محلول در آب باشد که CUI را تشدید می کنند .

تجهیزات مدفون در معرض آلاینده های محلول موجود زمین هستند . همانطور که قبلاً گفته شد ، کلید ورود رطوبت (به همراه آلاینده ها) می تواند نقاطی از سیستم باشد که آب بندی آنها مشکل است (مانند اتصالات، فلنج ها، بست ها، شیرآلات و …). استفاده از اتصالات کارخانه ای و بست های عایق دار به اطمینان از حصول آب بندی لازم کمک می کند .

استفاده از مهار کننده های بخار دارای کیفیت بالا ، با نفوذپذیری کم و دارای عملکرد پیوسته به منظور جلوگیری از نفوذ بخار به سیستم عایقکاری ورود رطوبت را حتی به ساختارهای پیچیده محدود می کند .

 

منبع : سازه پایدار الهیه