انتخاب لرزه گیر
انتخاب لرزه گیر
غالباً لرزه گیرها توسط ضریب انحراف استاتیکی(Δ) دسته بندی می شوند، بدین معنی که در زمان قرار گیری وزن ماشین بر روی آنها به چه میزان دچار انحراف می شوند. این معادله برای مشخص کردن سختی آنهاست و مزایای دیگری برای ساده سازی محاسبه فرکانس طبیعی سیستم دارد. لرزه گیرهای فنر مارپیچی تا انحراف 3 اینچ بطور معمول در دسترس هستند. اگر انعطاف پذیری بیشتری مورد نیاز باشد، از فنرهای هوایی استفاده می شود. فرکانس طبیعی سیستم (با فرض یک درجه آزادی) توسط معادله شماره (7) محاسبه می شود:
جایی که:
Δ = انحراف استاتیکی فنر (اینچ)
g = ثابت گرانشی = 386 in/sec^2
نکات مهم در انتخاب لرزه گیر
- جانمایی ماشین
- حداکثر فاصله ممکن با مکان های حساس
- حداکثر سختی فونداسیون
- اندازه گذاری دقیق واحدهای لرزه گیر
- سختی کافی (توسط انحراف استاتیکی مشخص می شود، عموماً انعطاف پذیری بیشتر بهتر است)
- میزان جابجایی کافی به منظور جلوگیری از در رفتگی فنر در زمان بروز بارهای ناگهانی یا در زمان روشن و خاموش شدن سیستم.
- محل قرار گیری لرزه گیرها
بارگذاری بر روی لرزه گیرها باید به صورت مساوی انجام شود و ماشین بایستی تراز باشد.
- ثبات
حرکات جانبی بایستی توسط مهارهای جانبی مهار شوند. قطر فنر بایستی بزرگتر از ارتفاع فشرده شدن فنر باشد. فنرهای لرزه گیر باید دارای سطح اتکای قابل قبولی باشند.
- تنظیم
فنرها باید دارای حرکت آزاد باشند و نباید بطور کامل فشرده شوند، همچنین نباید ضربه بزنند.
- از بین بردن چرخه کوتاه لرزش
هر اتصال مکانیکی بین ماشین و فونداسیون که لرزه گیر را از مدار خارج کند مانند لوله ها، کاندوییت ها، اتصالات فنری و … عملکرد لرزه گیرها را به شدت کاهش داده و باعث ایجاد ضربه مکانیکی می شوند.
- تخریب عملکرد ایمن
اگر فنر بشکند یا دچار انحراف شود، بایستی ساپورت های مکانیکی وجود داشته باشند تا ماشین بدون مشکل و صدمه دیدن بر روی آنها قرار گیرد.
شدت لرزش
چه مقدار لرزش خیلی زیاد است؟ مقادیر لرزش توصیه شده برای کاربردهای مختلف در شکل (8، 9 و 10) نشان داده شده است.
منبع : فن تاپ
