اثرات دمایی و شیمیایی عایق الاستومری ایرانی چیست؟

اثرات دمایی بر عایق الاستومری ایرانی

عایق الاستومری ایرانی لینکران بر پایه NBR شامل یک مخلوط پلیمری از لاستیک نیتریل بوتادین رابر (NBR) و پلی وینیل کلراید (PVC) می باشد.
دامنه دمایی توصیه شده ۵۰- تا ۱۱۰+ درجه سانتی گراد است. مواد پلیمری موجود در عایق های الاستومری در زمان قرار گرفتن در معرض دمای شدید ، مستعد تغییرات فیزیکی می باشند.
هنگامی که در دمای پایین قرار می گیرند، سریعاً سفت شده و زمانی که دما به ۵۰- درجه سانتی گراد برسد به طور ناگهانی سفت شده. البته این تغییرات روی عملکرد حرارتی محصول تأثیر منفی نمی گذارد. و تغییرات در خواص فیزیکی در زمان افزایش دمای محیط به صورت معکوس ، برگشت پذیر هستند.
همچنین هنگامی که در دمای خیلی بالا قرار میگیرند نیز به تدریج سفت و سخت شده. همانطور که اشاره شد این تغییرات فیزیکی برگشت پذیر هستند و روی عملکرد محصول اثر منفی نمی گذارند.

مقاومت شیمیایی عایق الاستومری ایرانی

محصولات عایق الاستومری مقاومت شیمیایی خوبی در یک دامنه ی گسترده ای از مواد شیمیایی از خود بروز می دهند. محصولات تولیدی الاستومری بر پایه EPDM و NBR هستند که نوع دوم شامل افزودنی هایی از قبیل PVC (پلی وینیل کلراید) و ABS (اکریلونیتریل بوتادین استایرن) یا سایر افزودنی های پلاستیکی هستند. از این رو مقاومت شیمیایی محصول بر اساس پلیمر اولیه ای است که محصول بر پایه آن باشد.
البته مقاومت شیمیایی محصولات الاستومری به چند پارامتر دیگر از جمله  سطح قرار گرفتن در معرض محیط ، دمای محیطی و غلظت شیمیایی نیز دارد.
و به طور کلی پارامترهای ذکر شده نقشی اساسی در تعیین قابل استفاده بودن عایق الاستومری ایرانی در فضای مورد نظر ایفا می نمایند.

منبع : گروه صنعتی لینکران linkran.com