سلام و وقت بخیر خدمت تمامی عزیزان
امروز بارون خیلی شدید بود.پشت پنجره داشتم یه مقاله درباره تأسیسات عایق کاری یکی از پروژه های مهم دنیا میخوندم. خیلی دلتنگ دوستام و هم دانشگاهیام شدم. زمانی که باهم روی پروژه عایق کاری حرارتی برودتی یه ملک قدیمی کار میکردیم...یکی از همکلاسیها تحقیقات گسترده راجب این که کدوم مجموعه با کیفیت ترین و به روزترین عایق الاستومری رو تولید میکنه انجام میداد، البته یکی از محدودیت هامون این بود که باید از تمامی مواد و مصالح نوین صنعت ساختمان تولید داخل کشور استفاده میکردیم. بعد از اون من و فاطمه مسئول خرید عایق حرارتی برودتی بودیم، دو تا از دوستام روی طریقه نصب و اجرای عایق تحقیق میکردند و دو تا از همکلاسی های آقا هم درگیر اجرای عایق حرارتی روی ملک بودند. رفتم سری به کتب و جزوات دانشگاهم زدم و کلی یاد اون ایام خوب افتادم. با دوستان تماس تصویری گرفتیم و کلی صحبت کردیم. جالبه که کیمیا همون همکلاسیم که دنبال یه شرکت تولیدکننده و عرضه کننده عایق الاستومری ملی بود،توی همون شرکت که پیدا کرد و ما ازش خرید کردیم مشغول به کار شده و چند ساله به عنوان کارشناس فروش شرکت سازه پایدار الهیه داره کار میکنه.
توی این روزهای کرونا و قرنطینه که همه از هم دور شدیم، خیلی ها مثل من دلتنگ ایام قدیم میشوند. بهتره که توی شبکه های اجتماعی و با تماس باهم در ارتباط باشیم تا وقتی که شر این ویروس منحوس از سر مردم دفع شه و بتونیم دوباره دور هم جمع شیم...
بماند به یادگار امروز که بعد یک هفته بالاخره قضیه برنده نشدنم تو مسابقه تلویزیونی پیش همکارام لو رفت
تنتان سلامت
ایام به کام
جیبتان پر پول
و روزگارتان به شادی
ارادتمند
نظری پور
